محله سرجوب دولت‌آباد برخوار

محله سرجوب دولت‌آباد برخوار


تابستان سال 67 تداعی‌گر خاطرات بسیاری در ذهن هر ایرانی میباشد. قبول قطعنامه 598 و زهری که امام راحل (ره) به اجبار آن را نوشید، زیر پا گذاشتن مفاد قطعنامه‌ای که تازه امضا شده و هنوز امضای آن خشک نشده از سوی نیروهای عراقی با تجاوز دوباره به خرمشهر و در نهایت تحرکات فریب خوردگان منافقی که تحت القائات درون سازمانی، رویای تسلط بر ملت و دولتی داشتند که هشت سال تمام قد در برابر ابر قدرتهای شرق و غرب ایستادگی کرده بود. تحرکاتی که توسط سازمان مجاهدین خلق عملیات فروغ جاویدان نام گرفت؛ اما فروغی بی فروغ ...

۱ نظر ۰۴ مرداد ۹۴ ، ۲۰:۰۰
۰ نظر ۰۳ مرداد ۹۴ ، ۲۲:۴۵

بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را

در تاریخ 8 شوال 1344 هجری قمری جمعیت وهابیان نادان و تکفیری قبور ائمه بقیع (ع) را ویران و با خاک یکسان کردند و همه ساله مسلمانان یاد و خاطره آن جنایت فجیع را زنده و به عزاداری می‌پردازند.

بقیع یا بقیع‌الفرقد یا جنت‌البقیع نام قبرستانی در مدینه است که قدمتی بسیار داشته و برخی امامان شیعه در آن مدفون هستند.

پیشینه تاریخی بقیع به دوران قبل از اسلام می‌رسد ولی در کتب تاریخی به روشنی قدمت تاریخی آن مشخص نشده‌ است. بعد از هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع تنها قبرستان مسلمانان بوده، مردم مدینه قبل از آمدن مسلمانان به آنجا اجساد مردگان خود را در دو گورستان «بنی‌حرام» و «بنی‌سالم» و گاهی نیز در خانه‌هایشان دفن می‌کردند، در واقع بقیع اولین قبرستانی است که به دستور پیامبر اکرم (ص) و توسط مسلمانان صدر اسلام ساخته شد.

۰ نظر ۰۳ مرداد ۹۴ ، ۰۸:۰۰
۰ نظر ۰۲ مرداد ۹۴ ، ۰۰:۳۱

۰ نظر ۲۸ تیر ۹۴ ، ۱۲:۴۹

عید در لغت از ماده عود به معنی بازگشت است و لذا به روزهائی که مشکلات از قوم و جمعیتی برطرف می‌شود و بازگشت به پیروزی‌ها و راحتی‌های نخستین می‌کند عید گفته می‌شود  و در اعیاد اسلامی به مناسبت این‌که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه حج، صفا و پاکی فطری نخستین به روح و جان باز می‌گردد و آلودگی‌ها که برخلاف فطرت است از میان می‌رود، عید گفته شده است. و واژه «فطر» از فطرت گرفته شده و به معنای سرشت است. بنابراین عید فطر یعنی بازگشت به فطرت و سرشت

۰ نظر ۲۶ تیر ۹۴ ، ۲۲:۲۵
۰ نظر ۲۲ تیر ۹۴ ، ۲۲:۴۹
۰ نظر ۱۹ تیر ۹۴ ، ۲۲:۲۲

قیس بن سعد فرزند سعد بن عباده رئیس قبیله‌ی خزرج و از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود. او تا آخر عمر از بیعت با امیرالمؤمنان دست نکشید و پس از شهادت امام علی علیه‌السلام ، از امام حسن حمایت کرد.

قیس و پدرش سعد و جدش عباده همه دارای میهمانخانه‌ی عمومی بودند. او در یکی از جنگ‌های زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  در لشکری بود که ابوبکر و عمر نیز در آن بودند، قیس از دوستانش قرض می‌گرفت و برای همراهانش خرج می‌کرد

۰ نظر ۱۹ تیر ۹۴ ، ۲۲:۱۱
۱ نظر ۱۹ تیر ۹۴ ، ۱۲:۵۲

صهیونیست‌ها در راستای تحقق اهداف شوم خود در ساختن معبد سلیمان به جای مسجدالاقصی اقدام به چاپ و انتشار عکس‌هایی از قبه‌الصخره به عنوان مسجدالاقصی کرده و این گونه به جوامع اسلامی قبولاندند که هیچ فرقی بین این دو مسجد وجود ندارد. این اشتباه حتی بین ما ایرانیان نیز رایج شده است که مسجد با گنبد زرد رنگ را مسجد‌الاقصی می‌دانیم.

در میان صحن مستطیل شکل حرم قدسی، مسجد قبه‌الصخره که گنبد آن طلایی رنگ است قرار گرفته و در گوشه جنوبی این صحن موقعیت و ساختمان اصلی مسجدالاقصی، قبله اول مسلمانان قرار دارد. پیامبر عظیم‌الشأن اسلام ابتدا به سوی این محل نماز می‌گذاردند.

۰ نظر ۱۸ تیر ۹۴ ، ۱۷:۵۹
۰ نظر ۱۸ تیر ۹۴ ، ۰۸:۰۰

بعد از آنکه حضرت على علیه‌السّلام را در شب 19 ماه رمضان سال چهلم هجرت ، مضروب ساختند شیعیانی دور بستر ایشان جمع شدند. یکی از آن‌ها صعصعه بن صوحان بود که وی از رجال بزرگ شیعه و از خطباء معروف کوفه و از روات بزرگی است که علاوه بر علمای شیعه کبار علمای اهل تسنن نیز حتی صاحبان صحاح روایت‌های او را از حضرت علی (ع) و ابن عباس نقل کرده‌اند و ایشان از اصحاب خاص امیرمومنان بوده است.

حضرت علی (ع) در لحظات احتضار گاهى چشم‌هایش را باز مى‌کرد و مى‌فرمود: «سَلُونى قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونى: هر چه مى‌خواهید از من بپرسید، قبل از آنکه از میان شما بروم.»

صعصعه بن صوحان عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! آیا شما افضل هستید یا حضرت آدم علیه‌السّلام؟

۱ نظر ۱۷ تیر ۹۴ ، ۱۹:۵۲

علی (ع) محبوب دل‌ها و معشوق انسان‌هاست. ملاک دوستی او جسم نیست. زیرا جسم او اکنون در بین ما نیست.علی از آن نظر محبوب است که پیوند الهی دارد. دل‌های ما به طور ناخودآگاه در اعماق خویش با حق سر و سرّ و پیوستگی دارد. علی در راه خدا از کسی ملاحظه نداشت بلکه اگر به کسی عنایت می‌ورزید و از کسی ملاحظه می‌کرد به خاطر خدا بود. قهراً این حالت دشمن‌ساز است و روح‌های پر طمع و پر آرزو را رنجیده می‌کند و به درد می‌آورد.

علی در دوران خلافتش سه دسته را از خود طرد کرد و با آنان به پیکار برخاست: اصحاب جمل که خود آنان را «ناکثین» نامید و اصحاب صفّین که آن‌ها را «قاسطین» خواند و اصحاب نهروان یعنی خوارج که خود آن‌ها را «مارقین» می‌خواند. ناکثین از لحاظ روحیه، پول‌پرستان بودند، صاحبان مطامع و طرفدار تبعیض. سخنان او درباره‌ی عدل و مساوات بیش‌تر متوجه این جمعیت است. روح قاسطین روح سیاست و تقلّب و نفاق بود. مارقین روحشان روح عصبیت‌های ناروا و خشکه مقدسی‌ها و جهالت‌های خطرناک بود. علی نسبت به همه‌ی این‌ها دافعه‌ای نیرومند و حالتی آشتی ناپذیر داشت. خوارج یعنی شورشیان. این واژه از «خروج» به معنای سرکشی و طغیان گرفته شده است. پیدایش آنان در جریان حکمیت است. این جمعیت را از آن نظر «خوارج» گفتند که از فرمان علی تمرّد کردند و علیه او شوریدند.

«علامه شهید مرتضی مطهری»

۰ نظر ۱۷ تیر ۹۴ ، ۱۸:۱۰
۰ نظر ۱۵ تیر ۹۴ ، ۱۸:۵۳

پرتال محله سرجوب دولت آباد برخوار