عید فطر
عید در لغت از ماده عود به معنی بازگشت است و لذا به روزهائی که مشکلات از قوم و جمعیتی برطرف می‌شود و بازگشت به پیروزی‌ها و راحتی‌های نخستین می‌کند عید گفته می‌شود و در اعیاد اسلامی به مناسبت این‌که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه حج، صفا و پاکی فطری نخستین به روح و جان باز می‌گردد و آلودگی‌ها که برخلاف فطرت است از میان می‌رود، عید گفته شده است. و واژه «فطر» از فطرت گرفته شده و به معنای سرشت است. بنابراین عید فطر یعنی بازگشت به فطرت و سرشت.
عید فطر یکى از دو عید بزرگ در سنت اسلامى است که درباره آن احادیث و روایات بی‌شمار وارد شده است. مسلمانان روزه‌دار که ماه رمضان را به روزه‌دارى به پا داشته و از خوردن و آشامیدن و بسیارى از کارهاى مباح دیگر امتناع ورزیده‌اند، اکنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند مىطلبند، اجر و پاداشى که خود خداوند به آنان وعده داده است.
امیرالمؤمنین على (علیه السلام) در یکى از اعیاد فطر خطبهاى خوانده‌اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم دادهاند: اى مردم! این روز روزى است که نیکوکاران در آن پاداش مىگیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مایوس و ناامید مىگردند و این شباهتى زیاد به روز قیامتتان دارد پس با خارج شدن از منازل و رهسپار جایگاه نماز عید شدن به یاد آورید خروجتان از قبرها و رفتنتان را به سوى پروردگار و با ایستادن در جایگاه نماز به یاد آورید ایستادن در برابر پروردگارتان را و با بازگشت به سوى منازل خود، متذکر شوید بازگشتتان را به سوى منازلتان در بهشت برین، اى بندگان خدا، کمترین چیزى که به زنان و مردان روزه‌دار داده مىشود این است که فرشتهاى در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا مىدهد و مىگوید: «هان! بشارتتان باد، اى بندگان خدا که گناهان گذشتهتان آمرزیده شد پس به فکر آینده خویش باشید که چگونه بقیه ایام را بگذرانید.»
