سگ عیان و مرغ نهان
شیخ عبدالسلام یکی از زاهدان و عابدان اهل سنت بود. او به گونه‌ای شهرت داشت که نامش را برای تبرک بر پرچم‌ها می‌نوشتند. روزی شیخ بالای منبر گفت: هر کس می‌خواهد قسمتی از بهشت را بخرد بیاید. مردم ازدحام کردند و شروع کردند به خریدن. وقتی تمام بهشت را فروخت مردی آمد و گفت: من دیر رسیدم، اموال زیادی دارم باید یک جایی از بهشت را به من بفروشی. شیخ گفت: دیگر محل خالی باقی نمانده؛ مگر جای خودم و الاغم. پس درخواست محل خودش را بفروشد و خود از جای الاغش استفاده کند. شیخ قبول کرد و آن محل را فروخت و در بهشت بدون مکان ماند!
گویند: روزی شیخ عبدالسلام در حال نماز گفت: چخ چخ. بعد از نماز پرسیدند: چرا چخ چخ کردید؟ شیخ گفت: اکنون که در بصره هستم مکه را مشاهده کردم، در حال نماز دیدم سگی وارد مسجدالحرام شد، او را چخ کردم و بیرون انداختم! مرد بسیار در شگفت شدند و مقام شیخ در نظر آنها بیشتر جلوه نمود. یکی از مریدان، جریان را برای همسر خود که شیعه بود نقل کرد و گفت: خوب است مذهب تشیع را رها کنی و مذهب شیخ را اختیار نمایی. زن جواب داد: اشکالی ندارد؛ ولی تو یک روز شیخ را با جمعی از مریدان دعوت کن تا در مجلس شیخ مذهب تو را بپذیرم. آن مرد خوشحال شد و شیخ را دعوت کرد. وقتی همه‌ی مهمانان آمدند و سفره گسترده شد زن برای هر نفر مرغی بریان گذاشت؛ ولی مرغ شیخ را زیر برنج پنهان کرد.
وقتی چشم شیخ به ظرف‌های مریدان افتاد، دید هر کدام یک مرغ بریان دارند؛ ولی ظرف خودش خالی است، عصبانی شد و گفت: ای زن! به من توهین کرده‌ای؟ چرا در ظرف غذای من مرغ بریان نگذاشته‌ای؟! زن که منتظر چنین فرصتی بود، گفت: ای شیخ! تو ادعا می‌کنی که سگی را که در مکه وارد مسجدالحرام شد دیده‌ای؛ اما مرغ بریانی را که زیر برنج است نمی‌بینی؟! شیخ از جا حرکت کرد و گفت: این زن رافضی و خبیث است و از مجلس بیرون رفت و آن مرد نیز مذهب همسرش را قبول کرد.
منبع: پند تاریخ جلد 5 صفحه 69 به نقل از: الانوار النعمانیه
ابوالحسن حسنی
