اهمیت ماه شعبان
ماه شعبان در شمار شریفترین ایّام سال قرار دارد که نه تنها خود شریف است، بلکه بستر ولادت ولیّ مطلق الهی، حضرت بقیةالله (ع) نیز هست. از این روست که در سخنان پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) نیز به وفور به اهمیّت این ماه اشاره شده است.
پیامبر اکرم (ص) در یکی از سالها، به هنگام آغاز این ماه خطبهای خواندند و مردم را نسبت به شرافت این ماه آگاه فرمودند. قسمتهایی از این خطبه چنین است:
شعبان ماه شریفی است و آن ماه من است. حاملان عرش آن را بزرگ میشمارند و حقّ آن را میشناسند. آن ماهی است که در آن همچون ماه رمضان، روزی بندگان زیاد میگردد و در آن بهشت آذین بسته میشود. و این ماه را شعبان نامیدهاند زیرا در آن ارزاق مؤمنان تقسیم میشود و آن ماهی است که عمل در آن چند برابر میشود و کار نیکو هفتاد برابر ثمره میدهد.
در حدیثی دیگر، چنین آمده است که پیامبر اکرم (ص) به هنگام حلول این ماه فرمودند: باطن این ماه از شئون نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) و شفاعت ایشان است. خداوند این ماه را محفوف (گراگرد) به رحمت و رضوان خودش قرار داده و اگر انسان اهل سیر در این ماه شد پایانش رضوان الهی است.
در ماه شعبان امام زین العابدین علیهالسلام اصحاب خود را جمع میکرد و میفرمود: یاران من! آیا میدانید این چه ماهی است؟
ابوالصلت هروی گوید: در آخرین جمعه از ماه شعبان خدمت امام هشتم علیهالسلام مشرف شدم. حضرت فرمود: ای اباالصلت! ماه شعبان بیشترش گذشت و اینک جمعه آخرش فرارسیده پس تلافی کن در این چند روز آخر، آنچه از تقصیرهایت دراین ماه گذشته است و روآور به آنچه برای تو سودمند است و بسیار دعا کن و از خدا طلب آمرزش گناهانت نما و قرآن را بسیار تلاوت کن و از گناهانت توبه کن تا چون ماه مبارک رمضان فرا رسدخود را برای خدا خالص و آماده گردانیده باشی و امانت کسی را در گردن خود نگذار جز آنکه آن را ادا کنی و کینه مومنی را در دل قرار نده جز آنکه بیرونش کنی و تقوای الهی داشته باش و بر او در پنهان و آشکار توکل کن زیرا هر که بر خدا توکل کند، خدا او را بس است و در بقیه این ماه بسیار خدا را بخوان.
طبق حدیث معروف شیعتنا یفرحون بفرحنا و یحزنون بحزننا، ماه شعبان را باید ماه شادی اهل بیت و پیروان آنان دانست.
امام رضا (ع) به ریانبنشبیب میفرمایند: «اِنْ سَرَّکَ اَنْ تَکونَ مَعَنا فی الدَّرجاتِ العُلی مِنَالْجَنان»؛ «پسر شبیب اگر میخواهید در مقامات بالای بهشت با ما اهلبیت (ع) باشید، این کارها را انجام ده: «فاحْزُنْ لِحُزنِنا»؛ «با حزن و اندوه ما محزون باشید»، «وَ افْرَحْ لِفَرَحَنا»؛ «با شادی ما شاد باشید»، «عَلَیکَ بِوِلایتَنا»؛ «ولایت ما را داشته باشید»، «لَو اَنْ رَجُلاً اُحِبَّ حَجَرَاً لَحَشرَهُ الله عَزَّوَجلِّ مَعَهُ یوْمَ القِیامه »؛ «اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند او را با همان سنگ محشور میکند.»
http://radiomaaref.ir